De steeds terugkerende vraag bij alles wat ik lees over je eigen Bedrijf starten, waarom wil je het? Of over het worden van een Virtual Assistant, waarom wil je het? Ik wil VA worden en ik wil dat uitoefenen in mijn eigen Bedrijf! Het is me duidelijk dat ik het waarom heel erg helder voor mezelf wil hebben alvorens te starten met een training of opleiding.
Ik heb een goed leven, bestaande uit een aardige parttime baan waar ik redelijk vrij ben om mijn uren in te delen en zekerheid van voldoende inkomsten. Ik woon samen met mijn zoontje in een fijn huis in een fijne straat. Vier van de vijf dagen ben ik op tijd thuis om mijn zoontje van school te halen en samen kunnen we elk jaar wel op vakantie(tje). We zijn omringd door fijne familie en vrienden, we hebben het goed. Maar.. is dit het dan?
Vorige week heb ik me ingeschreven voor de online training YOU+NOW! Een gratis training van Soulworx waarover de maakster zegt: “Je gaat de meest impactvolle stap zetten die je op dit moment kan maken in je bedrijf“. Investering: drie dagen een half uurtje en als afsluiter een Webinar van ruim een uur. Vanavond heb ik de eerste video bekeken en we kregen ook een audio. Audio?? Ja, en achteraf logisch natuurlijk, SOULworx, dus naar je binnenste kijken, voelen! Aurelie vroeg ons (want ik was met 987! anderen) in te tunen op onze eigen natuurlijke bron. Twee onderdelen werden onderzocht, je beschermende ik en je oerkracht. Ik heb gevoeld, en nu ga ik dat gevoel proberen te omschrijven. Als onderdeel om voor mezelf helder te krijgen wat en waarom ik het wil. En, ik wil jullie mijn ervaring niet onthouden 😉
Die beschermende ik houdt me natuurlijk klein, die zegt dat ik het goed heb, dat ik veilig op m’n plek zit bij de werkgever waar ik al 19 jaar voor werk. Mijn beschermende ik zorgt er ook voor dat ik me gevangen voel op die plek. En dáár komt die oerkracht steeds opborrelen vanuit m’n buik om voor mezelf te beginnen, online mijn diensten aan te bieden, mensen, ZZP-ers, ondernemers administratief ondersteunen, vanaf de werkplek die ik kies, wanneer ik dat kies! maar, die dan weer de kop in wordt gedrukt door m’n beschermende ik. “Als we ons hoofd niet boven het maïsveld uitsteken, wordt ons hoofd ook niet afgehakt“. (Of zei ze nou Maliënveld?) Want die kans is toch aanwezig, wat als het me niet lukt? hoe administratief? wat kan ik dan eigenlijk? Ik heb altijd voor deze werkgever gewerkt, wat weet ik van de wereld?? De afgelopen 4 jaar voel ik dat geborrel vanuit m’n buik toch steeds vaker en duidelijker en inmiddels sta ik op het punt toe te geven aan mijn oerkracht! Ik wil niet meer van van hier naar daar, naar voren of achteruit geschoven worden. Omdat er een klant weggaat, of er weer een klant bij komt, omdat ik moeder wil zijn voor mijn kind, omdat de vestiging sluit, omdat ze eigenlijk geen werk voor me hebben, maar ook omdat ik dat klusje wel even klaar. Ik heb overal wel raakvlakken. Flexibel, overal inzetbaar, pakt alles aan, is een zelfstarter, ik scoor er hoog op bij m’n beoordelingen, maar wat brengt het me? Het feit dat ik moeder wil zijn voor mijn kind, betekent dat ik thuis wil zijn als hij er is en dus kortere werkdagen. Kortere werkdagen betekent op mijn werk veelal saai werk, want voor de dingen die ík leuk vind vinden zíj dat je toch echt meer aanwezig moet zijn. Ik hou van verbinden en verbanden leggen, in de meest brede zin. Ik hou er van dingen te regelen, gevraagde rapporten te maken op de meest leesbare manier, presentaties voor te bereiden, nieuwe werkwijzen en systemen te onderzoeken en door te voeren. Ik vind het bijvoorbeeld ook leuk om anderen te laten ontdekken hoe werkzaamheden beter of efficiënter kunnen, inzichten te geven. Maar ook ‘gewoon’ het ontzorgen van die drukke collega geeft voldoening, want zo kan die op zijn of haar beurt weer meer aandacht besteden aan andere belangrijke zaken. Ik grijp de kans hoor, als ik denk dat ik ergens iets kan betekenen en pak door vol energie, maak werkzaamheden simpeler, voer verbeteringen door waar ik ze zie en dan … sta ik weer stil.
Nu ik dit zo opschrijf, bedenk ik me dat het er juist op lijkt dat ik eindelijk een fijn plekje heb gevonden op deze enorm grote vestiging waar ik de afgelopen 4 jaar heb rond gedoold. Ik zit in een leuk klein team en heb inmiddels nieuwe vaste taken die zich meer uitbreiden. Meer in de financiën en toch ook wel weer leuk om te ontdekken. Ik mag zelfs soms thuiswerken. Maar de kans is groot dat ook dit gaat me tegenstaan. Als het straks allemaal weer loopt en routine wordt. Of niet?
Waar ik ook vooral tegenaan loop, is dat ik meer wil doen, ik heb ideeën, zie dingen die anders kunnen, mènsen die anders kunnen doen, denk vooruit en wil daarmee bezig zijn. Daarmee waarvan ik het gevoel heb, dat de werkgever het belang niet ziet. En ik zou de vrijheid krijgen hoor om dat te doen, want blijkbaar hebben ze vertrouwen. Mijn uren hoef ik niet te verantwoorden. Of ze vinden het niet belangrijk wat ik doe? De medewerking mist, er is geen tijd, het onderwerp wordt weggeschoven en tegenwoordig in mijn nieuwe functie (operational control & accounting🤓) heb ik trouwens ook weinig tijd over.
Ik wil dus – uh – meer? Ja! Ik wil meer, diversiteit, voldoening halen uit mijn werk, meer (laten) zien van mezelf ehen.. misschien wil ik ook wel meer van vakantie en dan ‘ns met het vliegtuig, offf een achtertuin met meer zon, enne.. nou d’r zijn nog wel wat dingetjes die net even wat beter mogen. En gaat me dat dan lukken met mijn eigen VA Bedrijf -VSI? Ik kan zo veel op die computer en zo niet, dan heb ik het zo onder de knie, ik heb een auto die me bij klanten kan brengen, ik heb de mogelijkheid om mezelf eerst te verdiepen en te trainen middels scholing.. en niet onbelangrijk, er is vraag naar op de markt en die vraag wordt alleen maar groter in onze steeds groter wordende online wereld!
Dus.. ik denk dat ik zo ongeveer wel helder heb waarom ik mijn eigen VA Bedrijf wil – en ik dènk dat ik het wel kan 😁. Oké, dat is nog nièt overtuigend genoeg, iets te veel van de beschermende ik nog, maar het borrelt steeds harder, die oerkracht of dat vuurtje van vertrouwen. Morgen deel twee en drie van de YOU+NOW! challenge, zaterdag een kijkje nemen bij de kvk-startersdagen en nog meer lezen, kijken en ook, ja ik durf het, erover praten 😊
Rest mij nog te zeggen dat ik het fijn vind dat je deze hele blog weer gelezen hebt, want het was veel deze keer! Ik hoop ook dat je het leuk vind om te lezen en dat je volgende week vrijdag weer kijkt op mijn website.. Ik heb er blijkbaar een gewoonte van gemaakt om elke donderdagavond mijn ervaring tijdens mijn reis naar VA/onderneemster te bloggen. Goed begin toch?
Ben of ken jij iemand die nu al denkt dat ik iets kan betekenen? Neem dan alvast contact met me op! Mijn contactgegevens zie je bovenaan mijn homepage.